题tí新xīn繁fán句jù氏shì盘pán溪xī--句jù昌chāng泰tài
题新繁句氏盘溪。宋代。句昌泰。客至辄命酌,为言花已开。青山长委髻,白骨旧竽苔。不饮固痴绝,能诗宜数来。颇忧明日雨,红紫落成堆。