劝quàn农nóng香xiāng山shān--丁dīng逢féng
劝农香山。宋代。丁逢。宿云留润欲侵衣,草长山腰路溅泥。映屋画图花远近,接畦湍濑水高低。人趋南亩生涯乐,春入东灾土脉齐。说与老农还自笑,近来辛苦惯扶犁。