松sōng声shēng--鲍bào寿shòu孙sūn
松声。宋代。鲍寿孙。千丈森森螺砢生,风来岩壑韵琮琤。耳根一洗俗尘净,木末时闻天籁鸣。汹汹银涛朝拍岸,萧萧铁马夜还营。山中宰相殷勤听,说与傍人笑绝缨。