关guān河hé柳liǔ--李lǐ瓒zàn
关guān河hé春chūn初chū官guān柳liǔ青qīng,,上shàng有yǒu栖qī乌wū哑yǎ哑yǎ鸣míng。。千qiān树shù万wàn树shù恨hèn如rú织zhī,,水shuǐ远yuǎn山shān长zhǎng无wú限xiàn情qíng。。
柳liǔ丝sī忽hū换huàn黄huáng金jīn色sè,,当dāng时shí忆yì送sòng游yóu侠xiá客kè。。去qù年nián惊jīng心xīn杨yáng子zi南nán,,今jīn年nián又yòu恨hèn沙shā场chǎng北běi。。
关guān河hé柳liǔ,,管guǎn别bié离lí。。离lí人rén一yī去qù何hé时shí归guī??折zhé枝zhī千qiān里lǐ寄jì相xiāng思sī。。
关河柳。明代。李瓒。关河春初官柳青,上有栖乌哑哑鸣。千树万树恨如织,水远山长无限情。柳丝忽换黄金色,当时忆送游侠客。去年惊心杨子南,今年又恨沙场北。关河柳,管别离。离人一去何时归?折枝千里寄相思。