山shān中zhōng新xīn晴qíng--文wén同tóng
山shān中zhōng新xīn晴qíng晓xiǎo烟yān暖nuǎn,,散sàn带dài颓tuí冠guān漱shù岩yán畔pàn。。海hǎi盐yán未wèi去qù猿yuán鹤hè喜xǐ,,柴chái桑sāng初chū归guī松sōng菊jú乱luàn。。林lín间jiān余yú雨yǔ时shí一yī滴dī,,岭lǐng上shàng飞fēi云yún忽hū双shuāng断duàn。。安ān能néng举jǔ手shǒu恣zì扶fú摇yáo,,欲yù共gòng高gāo鸿hóng拂fú霄xiāo汉hàn。。
山中新晴。宋代。文同。山中新晴晓烟暖,散带颓冠漱岩畔。海盐未去猿鹤喜,柴桑初归松菊乱。林间余雨时一滴,岭上飞云忽双断。安能举手恣扶摇,欲共高鸿拂霄汉。