元yuán道dào席xí上shàng得dé秋qiū风fēng为wèi题tí下xià为wèi韵yùn送sòng广guǎng信xìn舍shě弟dì--韩hán维wéi
秋qiū风fēng感gǎn人rén切qiè,,况kuàng在zài欲yù别bié者zhě。。狂kuáng翻fān断duàn蓬péng转zhuǎn,,寒hán助zhù离lí樽zūn泻xiè。。吹chuī云yún急jí燕yàn雁yàn,,猎liè草cǎo嘶sī代dài马mǎ。。莫mò作zuò塞sāi垣yuán声shēng,,端duān令lìng客kè泪lèi下xià。。
元道席上得秋风为题下为韵送广信舍弟。宋代。韩维。秋风感人切,况在欲别者。狂翻断蓬转,寒助离樽泻。吹云急燕雁,猎草嘶代马。莫作塞垣声,端令客泪下。