寡guǎ言yán--朱zhū经jīng
陇lǒng山shān多duō飞fēi鸟niǎo,,翱áo翔xiáng适shì其qí生shēng。。鹦yīng鹉wǔ夸kuā能néng言yán,,樊fán笼lóng苦kǔ拘jū萦yíng。。
钟zhōng鼓gǔ悬xuán太tài常cháng,,考kǎo伐fá声shēng铿kēng鍧hōng。。不bù叩kòu而ér自zì鸣míng,,群qún谓wèi之zhī妖yāo声shēng。。
吉jí人rén以yǐ行xíng重zhòng,,躁zào人rén以yǐ舌shé轻qīng。。缅miǎn怀huái磨mó兜dōu坚jiān,,守shǒu口kǒu心xīn怦pēng怦pēng。。
寡言。清代。朱经。陇山多飞鸟,翱翔适其生。鹦鹉夸能言,樊笼苦拘萦。钟鼓悬太常,考伐声铿鍧。不叩而自鸣,群谓之妖声。吉人以行重,躁人以舌轻。缅怀磨兜坚,守口心怦怦。