相xiāng和hé歌gē辞cí··怨yuàn诗shī二èr首shǒu--薛xuē奇qí童tóng
相和歌辞·怨诗二首。唐代。薛奇童。日晚梧桐落,微寒入禁垣。月悬三雀观,霜度万秋门。艳舞矜新宠,愁容泣旧恩。不堪深殿里,帘外欲黄昏。禁苑春风起,流莺绕合欢。玉窗通日气,珠箔卷轻寒。杨叶垂金砌,梨花入井阑。君王好长袖,新作舞衣宽。