玉yù楼lóu春chūn--欧ōu阳yáng修xiū
玉楼春。宋代。欧阳修。南园粉蝶能无数。度翠穿红来复去。倡条冶叶恣留连,飘荡轻于花上絮。朱阑夜夜风兼露。宿粉栖香无定所。多情翻却似无情,赢得百花无限妒。