和hé尹yǐn少shǎo稷jì上shàng元yuán--王wáng洋yáng
和尹少稷上元。宋代。王洋。故人飘泊少相逢,喜向云间得士龙。少日功名鹏万里,长年风月酒千钟。已知吟思才难敌,自叹簪皤发已童。闻说玉池莲十丈,相期摘实上高峰。