皇huáng甫fǔ一yī首shǒu--苏sū籀zhòu
皇甫一首。宋代。苏籀。吏部初学除陈言,学成理达无可删。腐朽点化皆不凡,有如黄河出崑崙。鱼龙万怪随涛奔,志气刚伟充乾坤。灌溉所短夸雄浑,篇什性情礼义根。亦曰余事期知文,弟子皇甫同光尘。师说岂不明渊源,首推燕许润王纶。明堂郊庙严且尊,呜呼古人弗妄云。研钻百家穷典坟,两贤纂组承华勋。演敷奇致开妙门,盪耀四海苏顽昏。