和hé周zhōu公gōng美měi韵yùn--陈chén文wén蔚wèi
和周公美韵。宋代。陈文蔚。风光报答可无诗,渐喜春风熟燕泥。客至甚思留竹隐,书来无奈趣岩棲。幸同故国云虽暮,郎诵新吟日未西。自愧续貂才不敏,徘徊月已在榱题。