妙miào智zhì寺sì明míng上shàng人rén他tā适shì因yīn得dé一yī游yóu--董dǒng嗣sì杲gǎo
妙智寺明上人他适因得一游。宋代。董嗣杲。主僧何所往,閒客自来游。山阜秋棱劲,村塍稻把稠。落乌攒梵庑,腥鸽堕经楼。借鼎烹茶去,无人说赵州。