夕xī憩qì西xī林lín寺sì诗shī--董dǒng嗣sì杲gǎo
夕憩西林寺诗。宋代。董嗣杲。忆发德化门,饱看屏风叠。五峰自孱绝,两脚谁登蹑。山高白日暗,溪断清泉接。閒倚迸崖松,静踏粘露叶。珠台势巍巍,玉斗光烨烨。撞钟警三生,听禽愁百折。圣峰足眺望,禅观宜妥帖。高蹈忘俗缘,迥处离尘劫。废塔任敧仄,古碣尚岌页。归询打碑人,摹向斋壁贴。