宿sù大dà慈cí山shān悟wù真zhēn观guān--刘liú学xué箕jī
宿大慈山悟真观。宋代。刘学箕。终南道士学弹琴,门外松萝锁翠阴。涉海八龙朝出洞,隔山群鹿夜归林。琪花过雨溪风澹,玉树笼烟壁月沈。三十六坛钟鼓寂,云璈声接步虚音。