和hé丁dīng大dà卿qīng韵yùn--姜jiāng特tè立lì
和丁大卿韵。宋代。姜特立。久回俗驾向山中,无复诗骚见古风。方喜故人千里至,更容清夜一尊同。宾筵谈笑知无敌,笔力追陪愧未工。自古诗人难并世,归期那敢话匆匆。