挽wǎn郑zhèng武wǔ子zi--吴wú芾fèi
挽郑武子。宋代。吴芾。中原耆旧久雕零,赖有夫君尚典刑。持节有心吞朔骑,请缨无路报朝廷。壮图落落嗟难合,末俗纷纷笑独醒。坐蜕已超尘世去,空余遗像在丹青。