漫màn兴xìng((十shí首shǒu))--唐táng寅yín
漫兴(十首)。明代。唐寅。驰驱京国罨头尘,褴褛衣衫垫角巾。万点落花俱是恨,满杯明月即忘贫。香灯不起维摩疾,樱笋难酬谷雨春。镜里自看成老大,戏儿棚上下场人。¤