新xīn秋qiū即jí事shì--王wáng禹yǔ偁chēng
新秋即事。宋代。王禹偁。宦途流落似长沙,赖有诗情遣岁华。吟弄浅波临钓渚,醉披残照入僧家。石挨苦竹旁抽笋,雨打戎葵卧放花。安得君恩许归去,东陵闲种一园瓜。