秋qiū日rì卧wò病bìng((一yī作zuò秋qiū日rì旅lǚ中zhōng))--杜dù荀xún鹤hè
浮fú世shì浮fú名míng能néng几jǐ何hé,,致zhì身shēn流liú落luò向xiàng天tiān涯yá。。少shǎo年nián心xīn壮zhuàng轻qīng为wèi客kè,,
一yī日rì病bìng来lái思sī在zài家jiā。。山shān顶dǐng老lǎo猿yuán啼tí古gǔ木mù,,渡dù头tóu新xīn雁yàn下xià平píng沙shā。。
不bù堪kān吟yín罢bà西xī风fēng起qǐ,,黄huáng叶yè满mǎn庭tíng寒hán日rì斜xié。。
秋日卧病(一作秋日旅中)。唐代。杜荀鹤。浮世浮名能几何,致身流落向天涯。少年心壮轻为客,一日病来思在家。山顶老猿啼古木,渡头新雁下平沙。不堪吟罢西风起,黄叶满庭寒日斜。