李lǐ大dà夫fū招zhāo饮yǐn--黄huáng庭tíng坚jiān
李大夫招饮。宋代。黄庭坚。欲遣吟人对好山,暮天和雨醉凭栏。座中云气侵人湿,砌下泉声逼酒寒。红烛围棋生死急,清风挥尘笑谈闲。更筹报尽不成起,车从厌厌夜已阑。