雨yǔ後hòu露lù坐zuò小xiǎo酌zhuó--陆lù游yóu
雨後露坐小酌。宋代。陆游。闭门谁与乐颓年,旋扫桐阴近酒边。病久一春稀见蝶,雨多六月始闻蝉。官仓求饱真聊尔,山墅怀归每惘然。从此读书仍复嬾,惟留白眼望青天。