春chūn晚wǎn叹tàn--陆lù游yóu
春晚叹。宋代。陆游。一风已快晴,微云复成雨。盛丽女郎花,坐看委泥土。蜂房蜜已熟,科斗生两股。堂堂一年春,结束听杜宇。老夫久卧疾,乃复健如许;便当裹米粣,烂醉作端午。