初chū春chūn书shū怀huái--陆lù游yóu
初春书怀。宋代。陆游。耄及光阴古更稀,自今惟有数期颐。食观本草虽多事,醉读离骚自一奇。物外有人闲始见,山中可乐老方知。武陵好在桃千树,短棹相寻亦未迟。