白bái甿méng辞cí((五wǔ首shǒu))--王wáng廷tíng陈chén
白甿辞(五首)。明代。王廷陈。朝露未晞夜霜零,众芳凋歇迍晙鸣。逝者如斯不复停,人生百年命忽倾。为君秉烛纵游行,三星在户参差明。腾觚飞爵何纵横,垂罗映縠耀珠缨。众中不言怀隐情,色授神驰流目成。士女杂坐交和歌,河转参横奈夜何。¤