重zhòng九jiǔ((二èr首shǒu))--朴pǔ隐yǐn禅chán师shī
重九(二首)。明代。朴隐禅师。驰驱逢九日,牢落是今朝。故旧俱沦丧,人情转寂寥。把菊难为醉,囊萸兴自消。江乡独无赖,风雨暗萧萧。