宿sù草cǎo堂táng寺sì--薛xuē嗣sì昌chāng
宿草堂寺。宋代。薛嗣昌。驰车晚叩古禅林,乔木参天一径深。门外乱山连翠色,竹间流水漱清音。幽怀暂喜来栖处,高士遗踪悉访寻。谁会宗风当日意,庭前苍桧尚青阴。