和hé宋sòng伯bó仁rén韵yùn--李lǐ景jǐng雷léi
和宋伯仁韵。宋代。李景雷。自笑冯唐老示侯,短衣匹马异乡游。卧闻破屋萧萧雨,坐听西风叶叶秋。邺下已非公干在,周南徒叹子长留。丈夫盖世英雄气,肯学世间儿女愁。