咏yǒng华huá林lín书shū院yuàn--乐lè史shǐ
咏华林书院。宋代。乐史。能为孝义复为文,惟有君家事渐新。旌表已迎金殿敕,子孙常宴杏园春。亲情广阔追随大,鼓笛喧胜嫁娶频。更置书堂书万卷,不辞延待四方人。