双shuāng清qīng亭tíng--郭guō印yìn
双清亭。宋代。郭印。凿开苍翠著幽亭,正取澄江一镜半。嘉木千章垂倒影,支流三道咽寒声。桥横古路肩相属,云衬斜阳眼自明。竹色波光交借重,照人心骨有馀清。