读dú汉hàn书shū梅méi子zi真zhēn传chuán--梅méi尧yáo臣chén
读汉书梅子真传。宋代。梅尧臣。子真实吾祖,耿介仕炎汉。权臣始擅朝,忠良被涂炭。辇下莫敢言,上书陈治乱。是时卿大夫,曾不负愧汗。其文信雄深,烂然今可玩。危言识祸机,灭迹思汗漫。一朝弃妻子,龙性宁羁绊。九江传神僊,会稽隐廛閈。旧市越溪阴,家山镜湖畔。唯余千载名,抚卷一长叹。