拥yōng炉lú不bù出chū辄zhé终zhōng日rì自zì嘲cháo--陆lù游yóu
拥炉不出辄终日自嘲。宋代。陆游。柴门木落叶成堆,十日元无一再开。书坐藏多为饱祟,诗缘吟苦作穷媒。儿言山圃当收栗,僧约溪桥共探梅。堪笑此翁推不动,地炉无火画寒灰。