步bù出chū城chéng东dōng门mén--邹zōu登dēng龙lóng
步出城东门。宋代。邹登龙。步出城东门,与子各执手。遥望农累累,悲风发陇首。长松自青青,枯根带骨朽。人生如朝露,嘉命那可久。世无王子乔,何诀以固寿。感慨徒悲伤,欢言且饮酒。