敬jìng次cì老lǎo人rén即jí事shì--洪hóng咨zī夔kuí
敬次老人即事。宋代。洪咨夔。韶华九十恰平分,过化中存一点神。草脱烧痕非入色,梅收花事又新人。正襟危坐三灵会,拥鼻长谣万象宾。酬答风光惟办此,可能春梦到天津。